Szukając domu

„Nigdy nie oglądaj się do tyłu, chyba że masz zamiar tam właśnie podążać”.

Wszystko zaczęło się w maju 2007 roku, gdy w klimatycznym berlińskim pubie spotkało się dwóch ludzi. Australijczyk spotkał w Berlinie innego Australijczyka. Pierwszym z nich był reżyser, dokumentalista Jack Rath, drugim 25-letni Nick Jaffe. Nick znalazł się w Niemczech, by spotkać się z rodzinną „przeszłością” – jego biologiczny ojciec był Niemcem i zmarł gdy Nick był jeszcze dzieckiem. Teraz, po dwuletnim pobycie w Berlinie, planował powrót do Australii. Choć nigdy wcześniej nie żeglował, postanowił że będzie to podróż jachtem.
Niektórzy nazywają to odwagą, inni pomyślą że to szaleństwo, ale Nick zadecydował żeglować samotnie z Europy do Australii. Napędzany młodzieńczą determinacją, Nick kupuje 26-stopowy jacht, który wymaga dość solidnego remontu. Różni ludzie w kolejnych portach pomagają Nickowi przeżyć i remontować jacht. Ich dobra wola i chęć niesienia pomocy młodemu idealiście pomaga mu realizować marzenia. Kamera na pokładzie jachtu jest najczęściej jedynym towarzyszem Nicka w tej długiej podróży. Uwiecznia ona momenty zabawne i śmieszne, jego stany podniecenia, indywidualne obawy i problemy w jego poetyckiej życiowej przygodzie.

Podczas ostatniego etapu podróży, przez Pacyfik, Nick przeżywa miłość, stratę a także tsunami. Gdy kończy swą podróż w Australii, czeka na niego tylko jedna osoba. Na samym końcu, ta jego wielka życiowa podróż, ta historia samotności, przygody, zwątpienia, wątpliwości i odkrywania, prowadzi do bardzo nietypowego zakończenia.
Jest to również droga młodego człowieka od kompletnego nowicjusza do doświadczonego żeglarza w ciągu trzech lat przepełnionych wodą, solą i wiatrem.

Film realizowany był przeszło cztery lata. Jack Rath dokumentuje wszystkie podróże Nicka, także te lądowe, w miejscach gdzie Jack ze swoją kamerą mógł spotkać się z Nickiem, w portach, a także podczas długiej podróży przez Stany Zjednoczone z jachtem na przyczepie od Atlantyku do Pacyfiku.

Materiał jest przeplatany własnymi nagraniami Nicka. Podczas podróży Nick i Jack są w kontakcie mejlowym. Korespondują, wymieniają pytania. Tworzy się dialog pomiędzy reżyserem a bohaterem filmu. Dla Jacka Ratha pragnienie, wręcz obsesja realizacji dobrego filmu jest tak wielka jak dla Nicka jego podróż.